روند تکاملی خطو ط ساحلی استان هرمزگان از هولوسن میانی

منطقه ساحلی استان هرمزگان جایگاه شکل گیری بیش از دوازده سری سواحل پس رونده است. هدف این تحقیق، دستیابی به روند تکاملی خطوط ساحلی در سواحل استان هرمزگان از هولوسن میانی است. از این رو، از متدولوژی فراگیر شامل پهنه بندی خطوط ساحلی دیرینه، پیمایش های میدانی و سن سنجی به روش کربن 14 استفاده شد. نتایج نشان از وجود سطح پیشروی (ts) و سری رخنمون سطحی افق های افت تراز دریا (fsst) در هر یک از مناطق شناسایی شده دارد. نمونه های فسیل برجای از مناطق کریان و بندمعلم جهت سن سنجی به روش کربن14 انتخاب و به دقت مساحی و آنالیز شد. سن مطلق خطوط ساحلی دیرینه 24s، 4s (منطقه کریان) و 1b (منطقه بند معلم) به ترتیب bp 64±4329، bp 43±1787 و bp 14±1306 به دست آمد. این خطوط ساحلی در تراز ارتفاعی 10.21، 5.58 و 3.76 متر از سطح دریا و در فواصل 4570، 500 و 244 متری از نوار ساحلی کنونی واقع شده اند. بر این اساس، روند نسبی توسعه سواحل پس رونده از 24s، 4s و 1b به ترتیب1.05، 0.28 و 0.186 متر در سال به دست آمد. نتایج نشان از تشکیل این سواحل پس رونده در محیط رسوبی ساحلی آواری داشت که شرایط تکتونیکی، هیدرودینامیکی و بودجه رسوب آن ها از 4000 تا 2000 سال گذشته ثابت بوده است.